مجله عصر پاییز– ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی در مورد انسانهایی به کار می رود که به جای اهمیت دادن به احتیاجات و نیازهای زندگی بیشتر به تجملات و تشریفات آن می پردازند.
در واقع این ضرب المثل مصداق کسانی است که ظاهر را به باطن ترجیح می دهند.
داستان ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی
در روزگاران گذشته مردم به رسم عادت با دست غذا می خوردند، و هنگام صرف غذا دستهایشان را با آفتابه و لگن می شستند تا تمیز شود.
وقتی میهمانی به خانه ای می رفت، میزبان آفتابه و لگن سر سفره می گذاشت تا میهمانها دستهایشان را داخل لگن بشویند، به همین دلیل آفتابه و لگن از تجملات سفره محسوب می شد.
وقتی میزبان چند دست آفتابه و لگن سر سفره می گذاشت باعث می شد تا توقع میهمان زیاد شود، تصور کند غذای بسیار لذیذ و مفصلی برایش تدارک دیده اند.
ولی تجملات سفره بیشتر آفتابه و لگن بود و غذای مختصری با کیفیت کم جلوی میهمانان می گذاشتند.
از آن به بعد ضرب المثل آفتابه لگن هفت دست، شام وناهار هیچی در بین مردم سر زبانها افتاد.
